Dijabetička retinopatija označava promjene na krvnim žilama mrežnice (retine) i najvažniji je uzrok sljepoće u razvijenim zemljama. U početnom stadiju (neproliferativna retinopatija) iz oštećenih žila mrežnice istječu sastojci krvi, a ispuštene masne i bjelančevinske čestice stvaraju bijele mrlje, tzv. eksudate. Žile dijabetičkih bolesnika sklone su pucanju pa dolazi do krvarenja u mrežnicu. Kad se ispuštena tekućina nakuplja u središnjem dijelu mrežnice, tzv. makuli (žutoj pjegi -mjestu najoštrijeg vida), dolazi do nastanka makularnog edema i do oštećenja centralnog vida (dijabetička makulopatija). Osoba to primjećuje kao zakrivljenost ravnih linija, nemogućnost čitanja ili raspoznavanja detalja na licu. Ako se ovo stanje ne liječi, dolazi do trajnog oštećenja živaca i trajnog gubitka vida.
U razvijenom stadiju (proliferativna retinopatija) zbog slabe opskrbe mrežnice kisikom i povećanog lučenja brojnih faktora rasta stvaraju se nove krvne žile (neovaskularizacija) koje prekrivaju površinu mrežnice, često urastaju i u staklovinu koja ispunjava unutrašnjost oka. Novonastale krvne žile sklone su pucanju pa uzrokuju krvarenja u staklovinu koje bolesnik uočava kao crne ili crvene vrpce ili mrežu pred okom. Ponavljana ili obilna krvarenja izazivaju povećanje očnog tlaka, uz smanjenje vidne oštrine. Kako je stvaranje novih krvnih žila praćeno istovremenim bujanjem vezivnog tkiva u obliku membrane, njihovo skvrčavanje može uzrokovati odizanje mrežnice od podloge koja je hrani, što se naziva ablacija mrežnice, a praćena je izraženim smetnjama vida.
