Eritrociti u urinu
Eritrociti u urinu
Hematurija predstavlja prisustvo krvi (eritrocita) u mokraći. U odnosu na broj eritrocita u urinu postoje mikro i makroeritrociturija (makroskopska hematurija).
Uzroci hematurije su brojni. Može se javiti kod nebubrežnih oboljenja: hematološka (hemofilija, trombocitopenija, srpasta anemija, talasemija); kardiovaskularna (dekompenzacija srca, tromboembolijska bolest); gastroenterološka (ciroza jetre, holestazna kolika, apendicitis, peritonitis); toksoalergijske reakcije. Hematurije bubrežnog porekla su uzrokovane: urođenim ili stečenim anomalijama bubrega, urođenim ili stečenim oboljenjima krvnih sudova bubrega, kalkulozom bubrega i mokraćnih puteva, primarnim glomerulonefritisom i sekundarnim glomerulopatijama, zapaljenjem mokraćnih puteva, neoplazmama bubraga i mokraćnih puteva.
Hematurija može biti makroskopska (vidljiva golim okom kao crveno prebojena mokraća) ili mikroskopska (vidljiva mikroskopskim pregledom urina). Makroskopska hematurija se karakteriše smeđkastim ili crvenim obojenjem urina, koje ne mora uvek biti znak eritrocita u urinu (može se javiti poslije pojedine vrste hrane, npr. cikla). Hematurija može biti incidentna (poslije traume, težak fizički rad), intermitentna (kod kalkuloze, infekcije urinarnih puteva) ili stalna (kod parenhimskih oboljenja bubrega).
Postavlja se na osnovu anamneze, kliničke slike, laboratorijskih analiza, objektivnog pregleda (palpacija bubrega, rektalni tuše kod muškaraca, ginekološki pregled kod žena) intravenske urografije, cistoskopije, retrogradne uretropijelografije, arteriografije i biopsije bubrega.
Hematurija se liječi kauzalno, tj. u odnosu na uzrok. Ukoliko to nije moguće primenjuje se simptomatska terapija. Kod masivne hematurije izgubljena krv se nadoknađuje transfuzijama.